Mimo oczywistych wysiłków, aby wprowadzić wielokulturowość i tolerancję w społeczeństwie, narodowe tradycje innych narodów wydają się nam dziwne i czasami nawet przerażające. Szczególnie obce wydają się zwyczaje Cyganów, którzy żyją obok nas, a jednocześnie w sposób diametralnie różniący się od naszego stylu życia. Zbadajmy niepisane prawa tej społeczności dotyczące małżeństwa i wesela.
Cyganki wychodzą za mąż wcześnie
W wieku 14 lat cyganka staje się potencjalną narzeczoną. Od tego wieku stara się tańczyć na weselach i innych uroczystościach aż do zakończenia imprezy, ponieważ wie, że ojcowie przyszłych mężów w tym czasie szukają dla swoich synów odpowiedniej kandydatki. Jeśli do 19. roku życia cyganka nie wyjdzie za mąż, uważa się ją już za starą pannę.
Narzeczoną wycenia się ilością złotych puszek
Narzeczoną wykupuje się w dniu ślubu złotem. Kwotę wykupu, wyrażoną w liczbie trzylitrowych puszek ze złotymi ozdobami, ustala ojciec narzeczonej lub, jeśli go nie ma, jej bracia.
Wyniki „testu czystości narzeczonej” są ujawniane publicznie
Przed pierwszą nocą poślubną narzeczona jest sama z starszymi kobietami z rodziny, które sprawdzają jej dziewictwo. Następnie wyniki badania w postaci krwawej pościeli pokazuje się gościom weselnym, przynosząc ją na tacy.
Ten zwyczaj nazywa się „wynoszenie czci”. Jeśli narzeczona nie zda testu, małżeństwo jest natychmiast anulowane, a ona pozostaje panną na zawsze, co jest najgorszym przekleństwem dla Cyganów.
Rozwód nie jest przewidziany
Małżeństwo zawiera się na całe życie, dlatego rozwody nie są praktykowane przez Cyganów. W wyjątkowych przypadkach, gdy kontynuacja wspólnego życia nie jest możliwa, zbiera się cygański sąd, składający się z autorytetów męskich w obozie, i rozstrzyga tę kwestię.
